Voor heel even
In een seconde van tijd
Geef ik mijzelf over
Laat ik mijn lichaam varen,
dobberen, in een diepe, door de maan gekleurde zee.
Even geen perfectie
Laat mijn lichaam een silhouet zijn.
Een schilderij verstopt op een stoffige zolder.
Ik adem de sterren in
en verlicht het donkere, zware in mij
Het trekt me naar de bodem
Een ogenblik van rust
De dans van water
Als een pianostuk om mijn lichaam.
Het hoeft even niet van mij te zijn.
Ik hoef even niet van mij te zijn.